TEME IZ PSIHIJATRIJE -

Šta podrazumeva nastavak lečenja u psihijatrijskoj dnevnoj bolnici - koje su prednosti i specifičnosti?

Koncept dnevnih bolnica svakako predstavlja jedno od istorijskih prekretnica u kvalitetnijem i kompletnijem lečenju osoba sa mentalnim poremećajima. Naime, nekada su pacijenti koji boluju od teških duševnih bolesti bili osuđeni da vreme provode u psihijatrijskim bolnicama tokom niza, a ponekad i desetinama godina. Daleko od očiju javnosti, zaboravljeni i ostavljeni na na brigu i čuvanje društvenim mentalnim institucijama ti ljudi su živeli svoje, može se reći, tragične živote. Pojavom lekova koji kontrolišu psihotične simptome stekli su se uslovi za otpuštanje ovih pacijenata u zajednicu, gde oni mogu da žive i budu korisnici kontinuiranog psihijatrijskog tretmana u ambulantama ili dispanzerima, a koje su organizovane pri duševnim bolnicama i domovima zdravlja.

Jedan od preduslova u stvaranju i kreiranju drugačijeg, adekvatnijeg, tretmana osoba sa mentalnim poremećajima svakako je uvođenje u kliničku praksu sve savremenijih lekova sa manje neželjenih efekata, koji pored kontrole psihotičnih simptoma omogućavaju osobama sa mentalnim poremećajima postepeno uključivanje u socijalno okruženje. Takođe, socijalno okruženje, tj. lokalna zajednica, koje bi trebalo da korisnicima i članovima njihovih porodica omogući da razumeju, regulišu i kontrolišu simptome u cilju izbegavanja budućih dekompenzacija i psihijatrijskih hospitalizacija, s jedne strane, i da im se pomogne da žive i rade u zajednici najbolje što mogu u odnosu na svoje sposobnosti, s druge. Ukratko, mogli bismo reći da je cilj tretmana psihotičnih pacijenata rehabilitacija i vraćanje u zajednicu u kojoj žive i funkcionišu. U tu svrhu je i kreirana Psihijatrijska Dnevna Bolnica.

Načelno, način na koji je organizovan tretman osoba sa mentalnim poremećajima je takav da jednom kad se uspostavi dijagnoza i kada se hospitalizuju, ove osobe određeno vreme provode na psihijatrijskom odeljenju gde dobijaju lekove i gde pohađaju, kako grupne, tako i individualne sastanke sa svojim psihijatrom. Dužina hospitalizacije zavisi od toga koliko brzo se pacijent stabilizuje. Stabilizacija znači da kombinacija ubotrebljenih lekova efektivno deluje tako da osoba više nije pretnja po sebe ili druge. U tom kontekstu, neophodno je ponoviti da su antipsihotici efikasni u redukovanju ili eliminisanju pozitivnih simptoma psihoze. Pozitivni simptomi koji muče ove osobe su halucinacije i sumanutosti. Negativni simptomi su teži za eliminisanje i uključuju simptome kao što su pasivnost, povlačenje u potpunu socijalnu izolaciju i želju da spavaju po ceo dan. Upravo, život u skladu sa potpunim iskustvima u zajednici pomaže psihotičnim pacijentima da nauče kako da redukuju ove negativne simptome kroz, može se reći, ponovno učenje adaptabilnih i korisnih oblika socijalizacije. Dnevna bolnica tako predstavlja terapijsko okruženje za osobe koje pate od shizofrenije i drugih psihotičnih bolesti.

Terapijski ciljevi za većinu pacijenata u dnevnoj bolnici su da razumeju i kontrolišu svoje simptome i bolest; da shvate funkciju i važnost lekova koje piju; da nauče kako da izbegavaju stresore koji mogu da izazovu dekompenzaciju i da se kroz kreativne programe definišu potrebe za svakog ponaosob u cilju poboljšanja kvaliteta svakodnevnog življenja.

Ovo, može se reći, „krojenje“ nege prema potrebama svakog pojedinca i poboljšanja kvaliteta života postaje u stručnoj svetskoj literaturi jedan od vodećih ciljeva raznih programa koji su usmereni ka ljudima sa teškim i ozbiljnim psihijatrijskim teškoćama. Zapravo, načinjen je važan i značajan korak u unapređenju brige „o i za pacijenta“, jer taj korak predstavlja pomak od puke kontrole simptoma ka adekvatnoj podršci svakog pojedinca da se integriše u lokalnu zajednicu i da razvije preostale individualne kapacitete.

Klinika za psihijatrijske bolesti „Dr Laza Lazarević“ ima u svom sastavu dve Psihijatrijske Dnevne Bolnice koje su upravo koncipirane na gore navedenim principima, a koje kao krajnji cilj imaju što brže vraćanje i uključivanje naših pacijenata u zajednicu. Ovakvim lečenjem se skraćuje period boravkla u zatvorenom psihijatrijskom odeljenju i omogućava mu se da kroz poludnevni psihijatrijski tretman ostane u kontaktu sa porodicom i neposrednim socijalnim okruženjem iz koga je došao, što bitno doprinosi sprečavanju izolacije i izopštavanja iz zajednice, što je u skladu sa Konvencijom UN o pravima osoba sa invaliditetom i osoba sa psihičkim smetnjama.

Savet pacijentima je da iskoriste svoje pravo i traže nastavak lečenja u Dnevnoj bolnici jer će se kroz taj oblik psihijatrijskog tretmana lakše i adekvatnije uklopiti u aktivnosti svakodnevnog života po završetku lečenja na psihijatrijskom odeljenju, uz bolje razumevanje prirode i težine mentalnog poremećaja od koga boluju. Učenje raznih strategija i veština za prevladavanje stresa koji je često okidač za pogoršanja koja se završe lečenjem na zatvorenim psihijatrijskim odeljenjima, kao i rano prepoznavanje simptoma bolesti i rano traženje psihijatrijske pomoći mogu biti ključ uspešne sekundarne prevencije. Bolja emocionalna kontrola i kontrola agresivnih ispada koji su čest povod za prinudna psihijatrijska lečenja, uz aktivnije uključivanje članova porodice u proces lečenja, doprinosi međusobno zrelijim obrascima reagovanja i rešavanja problema, kao i nizu drugih pozitivnih ponašanja čiji je krajnji efekat vraćanje u život u zajednici u kojoj imaju pravo na život i jednak izbor kao i svi drugi.

dr Milan Davidović, psihijatar

Pročitajte još:
Dnevna bolnica - aktivnosti