Istorijat i razvoj Klinike

Bolničku psihijatriju u Srbiji administrativno je osnovao knez Mihajlo u Beogradu 3. marta 1861. godine donošenjem zakona Ustroenie doma za s´uma sišavše. Tim zakonom je definisano da će se “u ovo zavedenie primati i u njemu čuvati i lečiti samo s´uma sišavša lica svake struke, zgranuta (paralitie) i od padajuće bolesti (epileptie) stradajuća, kako muška tako i ženska, i to kako odrasli tako i deca”. Za smeštaj i lečenje duševnih bolesnika određena je Doktorova kula, koja time postaje prva psihijatrijska bolnica u Srbiji i na Balkanu.

Dvadeset godina kasnije, po donošenju novog Zakona o uređenju sanitetske struke i čuvanju narodnog zdravlja, Dom za s'uma sišavše prerasta u Bolnicu za duševne bolesti.

U prostorijama Duševne bolnice u Beogradu se 1923. godine osniva Psihijatrijska klinika, koja postaje nastavna baza i udara temelj budućoj Neuropsihijatrijskoj klinici u Beogradu. Kraj Drugog svetskog rata ostavlja bolnicu u teškim uslovima - u skučenom prostoru, sa lošom higijenom, ogromnim brojem pacijenata i malim brojem lekara i medicinskih sestara. Tek sredinom 20. veka počinje da se menja izgled duševnih bolnica: košulje-stezulje su postepeno prestajale da se upotrebljavaju, počela je primena radne terapije, prosečni boravak bolesnika u stacionaru se smanjivao sa oko dve godine na tri meseca, unutrašnjost duševnih bolnica je sve više ličila na druge bolnice.

Od 1956. do 1971. godine ova ustanova nosi naziv Psihijatrijska bolnica i u istom periodu doživljava svoju renesansu. Medicinski fakultet regrutuje od njenih mlađih lekara nekoliko honorarnih asistenata za ispomoć u nastavi psihijatrije. Zbog malih kapaciteta za potrebe zbrinjavanja psihijatrijskih bolesnika 1964. adaptira se zgrada bivšeg zatvora u Padinskoj Skeli i priključuje Psihijatrijskoj bolnici u Beogradu. Proširivši svoju delatnost otvaranjem depandanse sa oko 400 postelja u Padinskoj Skeli, Bolnica je i materijalno ojačala, što joj je omogućilo da značajno podigne opšti nivo i kvalitet medicinskog rada u njoj. Bolnica je tada raspolagala savremenom laboratorijom, rendgen aparatom za kontrastna snimanja, dva EEG aparata, većim brojem aparata za elektrokonvulzije, elektrosan, elektrodijagnostiku i drugim savremenim sredstvima za negu, lečenje i rehabilitaciju psihijatrijskih bolesnika.

Bolnica 1971. godine menja naziv u Specijalna bolnica za psihijatrijska i nervna oboljenja "Dr Laza K. Lazarević". Početkom osamdesetih godina ustanova još dva puta menja naziv, najpre u Bolnicu "Dr Laza Lazarević, a kasnije u Neuropsihjatrijsku bolnicu "Dr Laza Lazarević". Iz objekta na Guberevcu 1986. Bolnica se delom preseljava u zgradu Kožne i Ušne klinike i postaje jedina psihijatrijska ustanova u Srbiji koja prima svakog dana, 24 sata, najteže duševne bolesnike. Nova zgrada Dnevne bolnice sagrađena je i useljena 1991.

Upravni odbor 1994. prihvata predlog tadašnjeg direktora o unutrašnjoj reorganizaciji, kojom se utvrđuju i definišu novi sadržaji, a institucija se organizuje kao Republički zavod za psihijatriju. Nakn toga Zavod prerasta u Institut za neuropsihijatrijske bolesti “Dr Laza Lazarević”.

Naša bolnica danas nosi naziv Klinika za psihijatrijske bolesti “Dr Laza Lazarević”.

Statistika Bolnice za duševne bolesti za period 1861-1890 (.pdf 150MB)

Dijagnoze primljenih bolesnika 1861-1890 (.pdf 5MB)

Mapa Bolnice za duševne bolesti 1890 (.pdf 3MB)

Grafikon bolovanja po godinama starosti (.pdf 3MB)

Grafikon prijema bolesnika 1861-1890 (.pdf 5MB)

Grafikon ukupnog broja bolesnika 1861-1890 (.pdf 6MB)